
سازه فضایی چیست؟
سازه فضایی یک ساختار سه بعدی است که بسیار سبک و محکم است. ساختار سازه فضایی بسیار شبیه به یک خرپا می باشد و که اجزا سازنده آن با استفاده از اتصالات پین یا لنگر به یکدیگر متصل می شوند. سازه های فضایی در انواع مختلفی ساخته می شوند. از مشهور ترین این سازه ها می توان به سازه فضایی تخت، گنبدی، قوسی شکل، سینوسی و … اشاره کرد. از این سازه ها برای نگهداری، انتقال و تحمل بارهای وارده به سازه استفاده می شود.

انواع سازه فضاکار کدامند؟
همانطور که گفته شد سازه های فضایی در انواع مختلفی ساخته می شوند . طراحی گوناگونی دارند. از جمله این سازه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تخت
- چلیک
- گنبدی
- دیسکی
- هرمی
- سینوسی
- تخت دوطرف شیبدار
- نیم قوسی
مزایای معماری در سازه های فضایی کدامند؟
- به دلیل سادگی و زیبایی سازه های فضاکار، این سازه ها منحصر به فرد هستند. در معماری شکل های منتظم سازه های فضایی و فضاکار به دلیل معماری جذاب، زیبا و با ارزش هستند. از این رو در سالن ها، مراکز اجتماعات، سوله ها و … سازه های فضایی را به نمایش می گذارند. در بسیاری از موارد برای نماسازی نیز از سازه های فضاکار استفاده می شود.
- به دلیل انعطاف پذیری زیاد سازه های فضاکار با استفاده از شکل هندسی و تکرار شونده این سازه ها میتوان فرم های مختلف هندسی را با استفاده از طرحهای گوناگون معماری خلق کرد . همچنین می توان تاشه دلخواه آرشیتکت را تولید و طراحی نمود. اشکال مختلف و متداول معماری سازه های فضاکار به صورت سینوسی، هرمی، چتری، گنبدی، چلیک، قوسی شکل و … هستند.
- به دلیل عدم نیاز به استفاده از سقف های کاذب در پیاده سازی سازه های فضاکار نمای بسیار زیبای شبکه های دولایه سازه های فضاکار که به شکل اشکال هندسی تکرارشونده هستند ظاهر خواهند شد. این اشکال هندسی نمای بسیار خوشایند و زیبایی را عرضه می کنند. این نما از نظر شکل ظاهری بسیار زیبا است و ارزش بسیار بالایی را به معماری می بخشد. بنابراین از این سازه ها در سالن های اجتماعات، مساجد، فرودگاه ها و … استفاده می شود و نمای بسیار زیبای سازه فضایی را نمایش می دهد.
- امکان اتصال آویز های متعدد از سقف سازه فضاکار با توجه به قدرت باربری زیاد در سازه های فضایی و تعدد گره های موجود در فواصل منظم ، امکان مانور طراحی برای اتصال آویز های متعدد در هر یک از نقاط دلخواه سازه فضا کار و خلق آثار منحصر به فرد معماری (داخلی) را فراهم می آورد .
- گسترش سازه های فضایی با حداقل تغییر در سازه قبلی با توجه به ویژگی ” عدم ضرورت نظم تکیه گاهها در سازه های فضا کار ” ، قابلیت گسترش یا کاهش سطح سازه فضاکار اجرا شده ، از هر طرف و به هر شکل ، با حفظ سازه قبلی و با رعایت نکات طراحی ، به سادگی و با حداقل هزینه امکانپذیر می باشد و این توانایی منحصر به فرد سازه فضایی ، امکان فوق العاده ای در طراحی و چیدمان طرح های توسعه برای آرشیتکت ها و کارفرمایان فراهم می نماید و این ویژگی در هیچ یک از انواع دیگر سازه ها وجود ندارد .
- سازه ای مناسب برای نورپردازی وجود نقاط از پیش تعریف شده بر روی سازه های فضاکار ( گره های سازه ) و امکان اتصال نورافکن ها و دیگر منابع نورانی در تمامی سطح ایجاد شده ، محیط را جهت نور پردازی و دکوراتیو ، بسیار زیبا و مناسب می سازد .
- دارای صرفه جویی فضایی فضای موجود بین لایه های سازه فضایی ، محل مناسبی را جهت عبور تاسیسات الکتریکی ، مکانیکی ، حرارتی ، برودتی و دیگر تاسیسات ساختمانی فراهم می سازد . علاوه بر آن ، تعدد گره های سازه فضاکار ، تکیه گاههای لازم برای عبور این شبکه های ارتباطی و تاسیساتی را بدون هیچگونه هزینه اضافی تامین نموده و این تاسیسات را از حداقل دید برخوردار می سازد .
- ضریب ایمنی بالا در سازه های فضا کار برای هر آرشیتکت ، یکی از پارامتر های مهم ، طراحی مجموعه ای ایمن ، زیبا و پایدار می باشد . سازه فضایی به لحاظ داشتن ویژگی های منحصر به فرد ، از حیث ایمنی نیز با کمتر سازه ای قابل مقایسه است .